The Horus Heresy 10: Tales of Heresy

Dan Abnett, Mike Lee, Anthony Reynolds, James Swallow, Gav Thorpe, Graham McNeill, Matt Farrer; Nick Kyme (editor), Lindsey Priestley (editor)
The Black Library, 2009, 416 blz.

Het is een beetje een probleem, met die Black Library-boeken: vierhonderd en een beetje pagina’s, da’s vaak te kort om veel te vertellen, en soms te lang voor het weinige dat er maar verteld wordt.

Tales of Heresy is een verhalenbundel. X verhalen, die hier en daar wat aspecten van dit en dat belichten.

Blood Games (Dan Abnett) vertelt over een Adeptus Custodes, ’t is te zeggen een lid van de persoonlijke garde van de Keizer. Zeer degelijk. Wolf at the Door (Mike Lee) volgt een compagnie Space Wolves, en geeft wat achtergrond over psykers en de, ahem, animositeit die Space Wolves er tegenover hebben. Meer dan degelijk. Scions of the Storm (Anthony Reynolds) gaat over de Word Bearers en hey kijk, ze zijn écht niet allemaal achterlijk zoals in Battle for the Abyss! Ik hoor dat er een reeks over de Word Bearers is, misschien is dat eens uit te checken.

The Voice (James Swallow) gaat over de Sisters of Silence, die een schip gevonden hebben waar slechte slechteriken op zaten (enfin, zitten dus), en um ja, ik herinner me niet meer precies wat er gebeurde. Geen goed teken, zeker? Call of the Lion (Gav Thorpe) is een verhaal dat ik precies al eens gelezen had: een expeditie Dark Angels komt toe op een wereld, discussie tussen meer bedaarde Space Marines en meer fanatieke Space Marines, en het loopt allemaal niet zo goed af voor de bewoners van de wereld. ’t Zijn echt wel zeer simplistische manieren om de wereld te bekijken, dat ze daar hebben in de legioenen.

The Last Church (Graham McNeill) vertelt over precies dat: de laatste kerk op Aarde, net voor ze ook vernietigd wordt in het programma van de Keizer om alle godsdiensten af te schaffen. Het gebeurt een eind vóór de andere verhalen van het boek, en het is niet meer dan één lange discussie tussen de laatste priester van de laatste kerk en een mysterieuze bezoeker, en wie het precies is, is niet weinig doorgetelefoneerd, maar hey, niet echt slecht.

…en het laatste verhaal, After Desh’ea (Matt Farrer) is een soort alternatieve versie van The Last Church: ook grotendeels een dialoog tussen twee personages, ook een einde van één ding en een begin van een ander, en net zoals we wisten dat het vorige verkeerd zou aflopen, weten we dat dit goed zal aflopen: het verhaal van hoe Angron, net gekidnapt door de Keizer, half-krankzinnig en nog meer dan een wild beest, petit prince-gewijs “getemd” wordt door één van de Astartes die naar zijn genen gemaakt is.

All in all: een welkome afwisseling van de langere boeken, en benieuwd naar meer. Opdracht volbracht, Dark Library.