Graham McNeill
The Black Library, 2006, 406 blz.
Horus liep rond met father issues, om het met een understatement te zeggen. De Keizer had godsdienst en cultus afgeschaft, maar zo eenvoudig is dat niet. En mensen zijnde wat mensen zijn, liepen er slechte slechteriken rond,en mensen die niet content waren met de status quo. Komt daar nog eens bovenop dat de warp-technologie die broodnodig is voor de menselijke beschaving eigenlijk een venster is op een andere dimensie, een Chaosdimensie vol… andere… wezens… intelligenties… dingen.
Die elementen komen allemaal samen: Horus geraakt dodelijk gewond (na een heel complot om hem zover te krijgen dat hij op een plaats geraakte waar hij kon dodelijk verwond worden), en er wordt beslist om hem te genezen (of beter: om hem van bijna-dood weer levend te maken) in een tempel die Chaos-georiënteerd blijkt te zijn. De soldatenloges beginnen openlijk de macht te nemen, en een sluimerende “de Keizer is God en God is de Keizer”-religie krijgt ernstige voet aan de grond.
Loken begint twijfels allerhande te krijgen, ook.
Fijn boekje. Ik begin het meer als een comic-in-enkel-letters te lezen, eigenlijk.
Pingback: The Horus Heresy 03: Galaxy in Flames