J.M. DeMatteis (tekst), Brian Ashmore (beeld), Sean Konot (letters)
DC Comics, 2002, 96 blz.
Eum… neen. Wat filosofische beslommeringen verteld in eindeloze expositie, verpakt in een verhaal zo substantieel als een Kleenex, verpakt in heel erg mooie schilderijen: honderd bladzijden die vaak mooi zijn om naar te kijken, maar dat is het zowat.
Het verhaal zelf heeft niet veel om het lijf: tien jaar geleden was er een aanslag, Batman achtervolgt de dader de hele wereld rond, en als hij haar vindt, is het niet duidelijk of ze tot inkeer gekomen is of niet. Batman gelooft van niet.
Okay, de mens mag dan al van tijd tot tijd eens met zichzelf in de knoop liggen, maar zoals J.M. DeMatteis hem portretteert, geobsedeerd en naïef tegelijk: da’s niet Bruce Wayne zoals ik hem graag zie.
Wel heel mooi van uitzicht, had ik dat al gezegd?
Geef een reactie