Batman: Nosferatu

Randy Lofficier, Jean-Marc Lofficier (tekst), Ted McKeever (beeld), Bill Oakley (letters)
DC Comics, 1999, 67 blz.

Concept: Duits expressionisme. Deel één is een vertaling van Fritz Lang’s Metropolis.

Deel twee is een mashup van Das Kabinet des Dr Caligari en Nosferatu, eine Symphonie des Grauens. De werkers zijn bevrijd, Metropolis wordt bestuurd door Lois en Clarc. Slechterik van dienst is Dr. Arkham, de baas van het zothuis (voor wie Lutor een cyborg bouwde, de “Laughing Man”). Bruss Wayne-son ontdekt allerlei shenanigans, wordt in de diepte gesmeten en wordt Nosferatu (Batman!). Cue gevecht tussen Superman en Nosferatu; uiteindelijk komen ze tot een vergelijk — Superman beschermt de bovenwereld, Nosferatu de onderwereld.

De tekenstijl is expressionistisch en zal niet naar iedereens zin zijn. En ik heb die oude films allemaal staan en allemaal gezien en allemaal graag gezien, het kan zijn dat ik bevooroordeeld was, maar: hugely satisfying, vond ik.