Manuscrit trouvé à Saragosse

Jean Potocki
1805, 321 blz.

Het stond al jaren en jaren op mijn lijstje van “boeken zeker dan nog eens te herlezen wegens bloederige hel, elf jaar is misschien nog een beetje te jong voor dit”, en kijk zie, het is er van gekomen. Jan Potocki schrijft over een mens die rondreist en andere mensen tegen komt, die dan verhalen vertellen en aan wie hij verhalen vertelt, en dan blijken de mensen in de verhalen zelf ook mensen tegen te komen die verhalen vertellen en aan wie zij verhalen vertellen, en voor ge het weet zitten we twee of drie niveaus diep in de vertelling, en is het niet meteen meer duidelijk wie wat tegen wie aan het vertellen is.

Maar: wel wijs. Zigeuners en spoken en vampiers en Moorse prinsessen en sex en geesten en moorden en vechten en alles!