Carlos Trillo (tekst, vertaling uit het Spaans: Zeljko Medic) – Eduardo Risso (beeld)
Dark Horse, 2010, 480 blz.
Argentijnse klassieker uit het begin van de jaren 1990, geschreven door de te vroeg gestorven Carlos Trillo en getekend door Eduardo Risso (100 Bullets).
Een klein kind dat vampier is: dankbaar gegeven. Sure I can’t die, but I don’t have a life either, dat gevoel.
Vijfduizend jaar geleden, in Egypte ten tijde van Cheops, stort een meteoriet neer. Stapels mensen sterven, onder meer ook de farao en zijn gevolg. Het hele gevolg, op de zoon van de farao na en een net verstoten concubine na. Zij worden ook ziek, maar gaan niet dood.Kunnen niet meer doodgaan.
‘t Zijn geen “echte” vampiers: ze regenereren in het zonlicht, maar voor de rest is het effect wel hetzelfde. Ze blijven eeuwig leven: zelfs eeuwen onder de grond opgesloten zitten en toto een skelet verworden — als de zon weer op de beenderen schijnt, hopla weer levend.
De jongen — hij heeft geen naam, zijn vader wou hem pas een naam geven als hij groot was — en de vrouw zijn in een eeuwen- en eeuwenlange strijd verwikkeld, om eigenlijk onduidelijke redenen. Behalve dat het allemaal toch ergens duidelijk wordt, in de loop van het boek.
Schoon. De moeite.
Geef een reactie