Matz (tekst) - Jacamon (beeld)
Casterman, 2006, 54 blz.
Twee maand na La recrue zitten Pistoia en companen nog altijd in Koerdistan tussen Turkije en Irak. Er is besloten een soort gedemilitariseerd platgebombardeerd niemandsland te maken tussen de strijdende partijen. Er was overeengekomen dat Pistoia in min of meer gescripte situaties te plaatsen, maar hij vind toch nog manieren om écht de held uit te hangen, wat hem populairder maakt bij de kijkers, maar niet meteen bij zijn bazen.
Het gaat ook maar moeizaam met Pistoia’s vriendin, die er echt op zit te wachten dat hij ophoudt met het huurling-zijn. Hij verzekert haar dat hij gewoon door blijft doen tot hij genoeg geld verdiend heeft, brandje geblust. (Personagekaraktergeloofwaardigheid: zeer laag, vrees ik.)
Ondertussen is er op de grens tussen Argentinië en Chili natuurgas gevonden, en is er daar discussie over de kant van de grens waar die gasvelden liggen. Enfin, “discussie”: het is met aanslagen in Buenos Airs en wreedaardigheden en zo, dus hopla de VN in de vorm van een tweede ge-out-sourcede missie voor Multicorps ernaartoe.
Net voor hij verscheept wordt, wordt Pistoia door de VS geparadeerd, van persconferentie naar talkshow. En begint hij zich vragen te stellen. En contacteert hij een kritische journalist, Fuentes. En dan zit hij in de Andes, en begint hij een affaire, en begint hij teveel te drinken, en begint hij dingen te ontdekken.
Ho-hum.
Geef een reactie