Didier Convard (tekst) Gilles Chaillet (beeld) - Chantal Defachelle (kleur)
Glénat, 2009, 56 blz.
In boek twee is Leonardo, met mysterieuze vrouw en Salaì, tijdelijk verhuisd naar Venetië. Waar prompt nog iemand zonder gezicht gevonden wordt. En Leonardo in zijn kamer, mompelt voor zich uit terwijl hij aan het schetsen is: dat hij binnenkort zal weten hoe Judas te tekenen, met de trekken van allevier de mannen.
Kroniek van een aangekondigd einde, vanaf pakweg bladzijde 10 van deel twee: ’t is alleen nog de laatste details invullen. Wat dan ook tot in de details gebeurt, en op het einde krijgen we zelfs het schilderij te zien. Tralala.
Gho ja, een relatief stationsromanverhaal, eigenlijk, alles bij elkaar. Mooie reconstructie van Italië in de renaissance, qua tekeningen, dat wel.
Geef een reactie