Xenos

Dan Abnett
Games Workshop, 2001, 288 blz.

Warhammer 40,000: lang lang geleden (de jaren 1980!) veel van gelezen, en peetjes geverfd, en alles, maar nooit echt veel verder mee gedaan. Ik wist wel dat het er was, in de achtergrond, maar met de jaren is er zoveel rond gegroeid, dat ik er nooit toe gekomen was om er aan te herbeginnen.

Tot er een spaghettifestijn was op school, en een collega-ouder mij op weg zette: “Lees de Eisenhorntrilogie van Dan Abnett”, zei de man.

Wat ik dan ook gedaan heb. En jazeker, ’t is een goede ingang in het universum.

Eisenhorn is een (relatief jonge, een jaar of 200 oud) inquisiteur, aan het jagen op ene Murdin Eyclone. Op de planeet Hubris slaagt hij erin om Eyclone vast te pinnen en te verslaan, maar dan begint het pas: blijkt dat er iets veel donkerder en veel groter aan de hand is dan Eisenhorn ooit had gedacht.

Abnett slaagt erin om het WH40K-universum helemaal tot leven te brengen — niet in het minst omdat hij ervoor koos om Eisenhorn in de eerste persoon op te voeren. Chaos is chaos, met een fijne dosis Lovecraft erin, en zls er bijvoorbeeld uiteindelijk een chaos marine te zien is, is dat vele keren meer dan zo’n geverfd peetje. Abnett doet het zijn lezers aanvoelen, wat een inquisiteur is, en hoe één Space Marine het equivalent is van een half leger.

Nog een paar kortverhalen en twee boeken, en dan is het verhaal van Eisenhorn verteld. Ik heb al op voorhand spijt dat het gedaan zal zijn.