Spider-Man Noir

Gelezen op

David Hine & Fabrice Sapolsky (tekst) - Carmine Di Giandomenico (beeld)
Marvel Comics, december 2008 - maart 2009, 4 x 24 blz.

Het gaat crescendo, met de Noir-boeken van Marvel die ik lees. Spider-Man Noir is beter dan Daredevil Noir dat beter was dan Iron Man Noir.

Het is 1933 en depressie; Peter Parker wordt opgevoed door zijn tante May, die zowaar een socialistische agitator lijkt. Peter vindt een mentor in Ben Urich, de sterreporter van de Daily Bugle. Waar Urich het eigenlijk allemaal niet echt meer ziet zitten, is Parker gedreven en idealistisch: onrecht moet bestreden wordne, and all that.

Slechterik van dienst is Norman “Goblin” Osborne, de eigenlijke baas van de stad. Hij doet zich voor als een soort weldoener, maar voert eigenlijk een schrikbewind in de stad, heeft politie, politici en uiteindelijk zelfs de Bugle in de hand, en onderhoudt een menagerie aan ex-circusfreaks als enforcers.

Fijne alternatieve take op Spider-Man. Ik denk dat ik maar eens het vervolg lees ook.

Spider-Man Noir 20

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *