William Golden
Harcourt, 2003, 512 blz.
Onmogelijk om het boek te lezen zonder de gezichten van de film te zien. André is Fezzik, Mandy Patinkin is Inigo Montoya, Westley kan niemand anders zijn dan Cary Elwes, er kan geen betere Prince Humperdinck zijn dan Chris Sarandon en geen betere Vizzini dan Walace Shawn. En Miracle Max, ver van een karikatuur te zijn door Billy Crystal zoals ik dacht, blijkt gewoon 100% zoals in het boek te zijn.
Ik bedoel maar: ik kan mij niet zo snel een film voor de geest halen die zó goed het boek vertaalde.
De film was faramineus goed, een klassieker voor de eeuwigheid. Het boek is uitstekend. Het is eigenlijk een verkorte versie van het origineel door S. Morgenstern, waar William Goldman de saaie stukken uitgeknipt heeft, en er is tussen de oorspronkelijke publicatie in 1973 en 30 jaar later nog een en ander aan veranderd: een paar voorwoorden bij, en nawoord, een aantal extracten uit het vervolg.
Het verhaal in de snelte: een prins wil trouwen met het mooiste meisje ter wereld, maar zij is verliefd op iemand anders, die ook op haar verliefd is. Helden! Moordenaars! Piraten! Duels! Romantiek! Wraak!
Zeer aangeraden. Ik vraag me af wat het effect zou geweest zijn zonder de film gezien te hebben.
Geef een reactie