Bitter Seeds

Ian Tregillis
Orbit, 2012, 432 blz.

1939. Raybould Marsh, Britse geheime dienst, heeft een afspraak met een agent die het einde van de Spaanse burgeroorlog heeft meegemaakt, en die dringend een ei moet leggen. Nog voor hij er goed en wel mee kan spreken, vliegt de man — in het midden van de hotellobby — in brand.

Marsh kan niet veel meer dan een paar stukken film redden. Blijkt: de Duitsers hebben een afdeling met mensen met vreemde krachten, het Reichsbehörde für die Erweiterung Germanischen Potenzials (REGP). Er is iemand bij die dingen in brand kan steken. Iemand die kan zweven. Iemand die door muren kan lopen.

En dan begint de Tweede Wereldoorlog: de REGP zorgt ervoor dat de tanks recht door de Ardennen een Blitzkrieg op Frankrijk kunnen inzetten; in geen tijd capituleert Frankrijk en zitten de Britten écht vast in Duinkerke. Wordt de British Expeditionary Force zowat volledig gedecimeerd. Zijn er geen troepen meer voor Noord-Afrika. Ziet het er allemaal niet zo goed uit, dus.

De Britten hebben geen REGP, maar wat ze wél hebben, zijn warlocks. Mensen die al sinds mensenheugenis van vader op zoon technieken doorgeven om te onderhandelen met entiteiten buiten ons universum. Dat gaat niet zonder een prijs te betalen, en daar gaat het grootste deel van het boek dan ook over: wat de oorlog doet met de mensen die hem voeren.

Daarbij volgt Tregillis ruwweg vier personages van dicht: bij de Duitsers de “supermensen” Gretel en haar broer Klaus, bij de Britten de spion Marsh en aristocraat-occultist Will Beauclerk.

Deel één van drie, ik zal de andere twee dan ook eens lezen, denk ik. En ik eet mijn hoed op als die niet binnenkort verfilmd wordt.