The Expanse 4: Cibola Burn

James S. A. Corey
Orbit , 2014, 592 blz.

“(En ‘t zou mij ook niet verbazen dat er een film of zo van komt.)” schreef ik vorig jaar, en kijk: ondertussen is Expanse al een semi-franchise geworden: er is een bestelling voor dacht ik negen boeken en is er sprake van een film en een tv-serie.

Helaas: het is er aan te lezen.

Niet dat dit geen onderhoudend boek is dat ik op een dag uitgelezen heb, niet dat ik er spijt van heb dat ik het gelezen heb, en niet dat ik de volgende boeken plots niet meer zou kopen of lezen, maar: dit voelt meer als een routine-procedural aan dan de vorige drie boeken. Ik heb de indruk dat we van dit kaliber nog gemakkelijk een aantal boeken zouden kunnen krijgen: ergens een conflict met wortels in de tegenstellingen Aarde/Mars/Outer Planet Alliance, James Holden en zijn kompanen komen er aan, één of meer eendimensionale onredelijk slechte slechteriken, hier en daar een personage dat een beetje meer uitgediept is kwestie van tearjerk-momenten te kunnen hebben en op het einde winnen James Holden en kompanen, dat alles doorspekt met een paar glimpsen van verdwenen aliens, een paar glimpsen van het standpunt van andere niet-echt-verdwenen aliens, en een paar glimpsen Realpolitik uit de cenakels van de mach op Aarde/Mars/Outer Planet Alliance.

Het was hier namelijk precies zo:

• De mensheid heeft sinds kort toegang tot duizenden Aarde-achtige bewoonbare planeten.
• Een aantal mensen van de Outer Planets (belters genaamd, gewoon om in ruimtestations te werken op en rond asteroïden, manen, planetoïden etc. verder dan Mars) hebben een land grab gedaan op een planeet die zij Ilus noemen.
• Royal Charter Energy (RCE), een groot bedrijf van op Aarde, heeft van de VN een concessie gekregen om diezelfde planeet, die zij New Earth noemen, te exploiteren.
• Conflict, want de belters waren er eerst. Gevolg: terrorisme-achtige dingen.
• VN stuurt Jim Holden om te  bemiddelen.
• Slechte slechterik van dienst Murtry, chef van de veiligheidsdiensten aan boord van de Edward Israel, het ruimteschip van RCE, is onredelijk slecht. De zaken escaleren.
• Plots gebeurt er iets dat te maken heeft met aliens die al miljarden jaren verdwenen zijn.
• <shenanigans ensue>
• Happy end.

Het probleem met een serie waarvan het lijkt alsof de bedoeling is om er een lange serie van te maken, is dat sommige personages ineens plot armour krijgen: het wordt weinig waarschijnlijk dat hen iets ernstigs zal overkomen. Een redshirt kan nog wel opgevreten worden door een monster, maar Spock of Kirk niet, dat soort zaken.

Dat is nefast voor het leesplezier, als er voor de derde keer iemand dood/ziek/doodziek zou moeten geweest zijn, maar dat het om een de één of andere reden toch niet gebeurt. En nochtans heeft één van de twee helften van James S.A. Corey nauw samengewerkt met George R.R. Martin, een mens zou verwachten dat er niet zó enorm veel schroom zou zijn voor dergelijke dingen.

Maar alla. We gaan niet te hard zagen. Het is een fijn boek, en ik ga de vervolgen proper kopen, en ik ga dan ook naar de film en de serie kijken.