Vince (tekst en beeld) - Florence Breton (kleur)
Guy Delcourt, 1993, 46 blz.
’t Is 1937 en ergens in een legerbasis in de Verenigde Staten gaat de eerste test van de tijdreismachine van professor Steinberg plaatsvinden.
Twee Duitse spionnen dringen de basis binnen, stelen de plannen, en vluchten weg naar de toekomst, aargh! Snel! Er achteraan!
Speciaal Agent Campbell to the rescue. Euh maar wacht: die weet niet hoe de Duitsers er uitzien… Ah ha! Stuur dan gewoon Tess Wood, de mooie assistente van de prof mee, natuurlijk!
Cheesecake! Yep: ’t is helemaal echt zoals in de tijd. Ik zat heel de tijd met Leather Goddesses of Phobos en Flash Gordon in mijn hoofd: wijs, dus.
Tess en Campbell komen terecht in 3020-zoals-ze-dachten-dat-het-zou-zijn-in-1937: een Metropolis-meets-1001-nachten-achtige wereld met een kalief, met rijken in een zwevende stad en minderbedeelden in soeks, met revolutie en onderdrukking en politieke machinaties en facties en vanalles.
Campbell verdwijnt na een explosie in de massa, Tess wordt in een soort ceremonie van Vestaalse maagden verkocht aan de meestbiedende.
Cue avontuur.
(Yep: dit is hetzelfde verhaal als alhier, maar vanuit het standpunt van Tess.)
Ziet er wijs uit, maar geen idee welke richting het uit zal gaan.
Pingback: Vortex 1: Campbell, voyageur du temps (1)