Jean Dufaux (tekst) - Martin Jamar (beeld)
Glénat, 2000, 48 blz.
En nu begint er wel enorm veel bij elkaar te komen, van plotlijnen.
April 1871: het leger van de Commune moet terugtrekken: het leger van Versailles is talrijker en beter uitgerust. Parijs wordt gebombardeerd.
Jalabert, van de Parijse politie, vindt Zoren, een Pruisische officier die al sinds boek 2 op zoek was naar Adélaïde, ijlend terug in een tot hospitaal omgebouwde kerk. Hij ontfermt er zich over.
Adélaïde wil weg uit Parijs. Ze heeft een paar boeken geleden een Indiaan opgescharreld, maar sterk en groot als die is, hij is niet voldoende om haar te helpen. Hij heeft wel Julien weten te vinden, en ze besluiten hem op te gaan zoeken.
Daar toegekomen, blijken ze gevolgd te zijn door Blette, de eigenaar van het pensionaat (en zijn horde zotten) — en is het een val die Julien had gespannen: hij was ondertussen alles te weten gekomen over Adélaïde en wil gerechtigheid (of zo, vermoed ik) voor alle doden. Maar! als ze Adélaïde aanvallen, gaan de wonden van Julien (van die medailles op zijn brost genaaid, weetnogwel?) weer open: zijn lot is aan dat van Adélaïde verbonden.
Ze stelt een deal voor: hij laat haar gaan, haar vader geeft hem (veel) geld. Deal, maar: hij neemt ook haar ring af. Terwijl hij zijn geld gaat halen, laat hij Blette haar bewaken.
Een paar dagen later: Julien kruist Jalabert en Zoren. Zij overnachten in een herberg, Julien vindt de papieren van Jalabert in de koets, de Pruisen verdenken Jalabert ervan verkeerde dingen te doen met Zoren, hij wil zijn papieren tonen om te bewijzen dat hij van de politie is, merkt dat hij ze niet heeft, en wordt gefusilleerd. Absurd einde, zoals hij zelf zegt.
Julien met ring naar vader Favier. Dat hij zijn dochter kan teruggeven, voor een geldbedrag. Favier verrast Julien: dat hij zijn dochter helemaal niet terug wil. Dat hij bereid is om geld te betalen als Julien er kan voor zorgen dat ze omkomt in het bombardement van Parijs.
Nicolas en Madeleine zijn al een tijd samen, in een bijna miraculeus niet-gebombardeerd huis. Anaïs komt Nicolas halen, en geeft hem over aan Lévadé. Hoe? Wat? Huh? Dat hij het niet begrijpt, zegt ze: “Tu ne décides plus, Nicolas! Ton passé t’échappe, ton présent n’est qu’une illusion, et ton futur… leur appartient!” Waarmee ze dan de mannen van Feray bedoelt: Lévadé neemt Nical mee naar Feray.
Terug bij Madeleine:,we komen we te weten dat Anaïs zowaar zwanger is van Nicolas. En dat ze wil weten of Madeleine Nicolas graag ziet. Neen, niet echt, blijkt. Allez, ’t is altijd dat. Anaïs ervandoor, Madeleine uit de slaapkamer naar beneden. Het huis: leeg. Op de muur: de V van Voleurs d’Empires. In het deurgat: het personage met de doodskop. Die haar een ring geeft.
Feray heeft een masker aan als Nicolas hem ziet: de helft van zijn gezicht is er erafgeschoten, en hij is niet in goede doen. Uitleg over wat er gebeurde tot nog toe: de zoektocht naar de ring van Adélaïde, dezelfde ring die zijn dochter Clémentine ook had. Adélaïde had een pact gesloten met de Dood, maar Clémentine was de ring opgedrongen, door Keizer Napoleon III. En de Dood gebruikte haar om het Kwaad rond te zaaien. Feray, terug van missie in het buitenland, ziet zijn dochter, krankzinnig, zijn vrouw, ziek, en besluiten Frappe-Misère te worden, chef van de Voleurs d’Empires. Hij ziet Napoleon III vallen, ziet Frankrijk de oorlog verliezen van Pruisen, en de miserie rond de Commune — en beseft dat het allemaal past in het plan van de Dood. Zijn nieuw doel wordt: de Dood, en specifiek de mensen met de ring van de Dood, vernietigen. En of Nicolas zijn rol als hoofd van de Voleurs niet zou willen overnemen, in het onfortuinlijke geval van het schielijk komen te gaan?
Anaïs ziet Victor Hugo weer: of hij iemand weet die haar uit Parijs zou kunnen krijgen?
Changement de décor: Napoleon III en Gladstone, Camden Place, Engeland. Napoleon III slightly the worse for wear: hij begrijpt het niet, zegt hij. De Dood had hem nochtans beloofd dat hij zou winnen, en hij had al hele koffers vol medailles gemaakt voor zijn soldaten! (TUM TUM DUUUMMMM)
Julien, op weg naar Adélaïde, komt Anaïs tegen. Hij vertelt haar dat hij weggaat uit Frankijk, nadat hij Adélaïde een kogel in de kop zal geschoten hebben. En hij geeft Anaïs als souvenir een ring die van Adélaïde was, vroeger. (TUM TUM DUUUMMMMMM)
Julien, bij Adélaïde: dat hij haar niet eens gaat doodschieten, zegt hij. Hij heeft haar ring in de Seine gegooid, en zonder ring is ze niets. Hij weg. De Indiaan bij Adélaïde haalt zijn tomahawk boven, en slaat haar de kop in. Hij werd door zijn Meester gezonden om haar te beschermen, en zonder ring, zegt hij, is ze het niet waard om beschermd te worden. Als zij sterft, sterft ook Zoren, en heropenen de wonden van Julien zich. (TUM TUM DUMMMM)
Geef een reactie