A.G. Riddle
Head of Zeus, 2022, 455 blz.
Een groep van mensen (Sam, Nora, Daniele, Hiro, Elliott) hebben een ding uitgevonden. Het was de bedoeling om iets te maken dat dingen ogenblikkelijk zou kunnen verzenden van plaats naar plaats, via quantum entanglement en watnog. Dat was niet gelukt, omdat twee dingen bleek: (a) dingen worden naar een ander universum gestuurd en (b) dingen kunnen alleen naar het verleden gestuurd worden wegens causaliteit.
Ze maken van de nood een deugd en in plaats van het aan de FedExen van de wereld te verkopen, verkopen ze licenties aan staten, om hun misdadigers naar het verre verleden (en een ander universum) te sturen. Ze worden schatrijk.
De vrouw van Sam is gestorven en een tijd later zijn Sam en Nora een relatie begonnen. Op een avond gaan Nora en Sam dat vertellen aan zijn tienerdochter, maar die reageert daar slecht op en er komt slaande ruzie van, met bloed en alles. De dochter loopt naar huis, Sam volgt even later, en de dag erna blijkt dat Nora vermoord is. De dochter is de hoofdverdachte. Zij heeft het niet gedaan.
En dan krijgt Sam een briefje dat hij moet bekennen dat hij de moord heeft gepleegd, of dat er anders onoverkomelijk bewijs zal geleverd worden dat de dochter het wel gedaan heeft.
Waarop hij schuld bekent, en met zijn eigen machine 200 miljoen jaar in de tijd terug wordt gekatapulteerd, naar de tijd van de dinosaurussen. Zijn dochter vertrouwt hij toe aan Daniele.
En dan blijkt dat iedereen geheimen heeft, in het heden en in het verleden. Maar ze zweert dat ze op de één of andere manier haar vader zal terughalen.
Veel plot twists en dingen, spannend bij momenten, zelfs hier en daar wat ontroerend.
Allez ju, vier sterren op vijf. Omdat het beter is dan verwacht.
Geef een reactie