Network Effect

Martha Wells
Tor, 2020, 350 blz.

Hoezee! ’t is een Murderbot-boek. Geen novelle die op géén tijd uit is deze keer. Wel een boek dat op geen tijd uit is, deze keer. 🙂

Ik las in een review op NPR

if the first books were episodes in a four-part TV miniseries, then Network Effect is the feature-length movie with the bigger budget and scope

en ik ben het daar niet noodzakelijk mee eens. Dit zou gewoon een tweede seizoen van de tv-serie kunnen zijn. Voor een film staat het niet genoeg op zijn eigen poten: dit is géén boek om te lezen zonder de vorige vier gelezen te hebben.

Network Effect leest ook als een verhaal in hoofdstukken: een inleiding met een paar karakterinteracties met nieuwe mensen, dan een avontuur op een schip, dan het schip redden, en dan tegelijkertijd vechten op een ruimtestation en een planeet enerzijds en op een ander schip anderzijds, om dan op het einde iedereen samen te brengen om overal mensen te redden.

Murderbot blijft groeien, personages uit de vorige boeken komen terug (en hoe!), en het eindigt met een zowaar voorzichtige opening naar Echte (niet-romantische alhoewel een mens zou beginnen twijfelen) Vriendschap en Nieuwe Avonturen.

Er wordt niet veel aan worldbuilding gedaan, maar in de achtergrond is die er natuurlijk wel: voor zover te reconstrueren is uit het verhaal, moet er héél lang geleden één of meer niet-menselijke alien beschavingen geweest zijn. Daar zijn tegenwoordig alleen nog archeologische dingen van te vinden of achterblijfsels van materialen (ik stel mij vuilnisbelten voor binnen tienduizend jaar: abnormaal hogen concentraties plastiek en glas en andere stoffen die een mens niet zou verwachten, en waar wel iets mee te doen is op de vrije markt).

Geen idee of er veel geweten is over die aliens, maar die overblijfsels zijn ook niet zó zeldzaam, want er zijn zeer duidelijke officiële regels over wat er al dan niet mee mag gedaan worden.

Bij de mensen moet er een eerste golf van colonisatie geweest zijn, via wormholes, van een hele grote reeks werelden. En die moeten dan min of meer uitgepieterd zijn, want ze zijn (ik heb de indruk niet meer dan een eeuw of twee of zo later) gevolgd door corporaties die grotendeels de rol van regeringen overgenomen hebben in de Corporation Rim — ik vermoed dat dat een plaatsaanduiding is. En de Aarde is vergeten, zo lijkt het wel. ’t Is dus een beetje gelijk de wereld van Alien, maar dan eeuwen later, en met niet één Weyland-Yutani maar een heel aantal Weylands-Yutani.

Logischerwijs kunnen we dus uitkijken naar onder meer échte levende aliens, in één van de volgende boeken. Het kan niet echt anders, denk ik.

Ah ja, Network Effect is aangeraden, natuurlijk.

Zeer aangeraden.