Jonathan Hickman (tekst) - Nick Dragotta (beeld) - Frank Martin (kleur)
Image Comics, 2013-2014, 141 + 133 + 4x31 blz.
Net zoals ik The Manhattan Projects gekocht heb wegens de cover en de schrijver (Jonathan Hickman), kon ik niet weerstaan aan East of West. Dat, en de reputatie van bijzonder goed te zijn.
En hewel ja: het is inderdaad meer dan degelijk. Een alternatieve wereld — altijd iets dat ik graag lees — waar de Amerikaanse Burgeroorlog niet eindigde zoals in onze tijdslijn, maar waar een meteorietinslag de geschiedenis verandert. Er ontstaan zeven verschillende naties op het grondgebied van de VS. Er is de Union, Confederacy, The Republic of Texas, The Endless Nation (de Indianen dat ze zeggen), The Kingdom of New Orleans (de zwarte medemensen) en PRA (een Chinese People’s Republic of America, gesticht door afstammelingen van een verbannen Mao). En dan is er ook nog Armistice, een mysterieus soort neutraal gebied waar de wapenstilstand tussen de strijdende partijen in de (uit de hand gelopen en uit elkaar gespatte) Burgeroorlog getekend werd.
Ergens in de 20ste eeuw kregen de leiders van de verschillende naties elk stukken visioen, die gebundeld “The Message” vormen, een soort blauwdruk/voorspelling van de apocalyps. In elk van de naties is er een (geheime) “Chosen”, die de Boodschap begrijpt, of tenminste interpreteert.
Oh ja, klein detail: het verhaal speelt zich een eeuw of twee na de Burgeroorlog af, in 2064. East of West is een soort mengeling van western en science fiction manga.
Ah, en ook: de vier ruiters van de apocalyps zijn op Aarde. Oorlog, Pestilentie en Honger zijn net gereïncarneerd en zien er als kinderen uit, Dood is veel ouder (wegens redenen), heeft twee geest-compagnons en er hangt een zekere Kill Bill The Bride-atmosfeer rond.
Al een beetje verward? Toegeven, het is een reeks die een mens best een tweede keer leest om helemaal mee te zijn, maar het is dan ook helemaal de moeite.
Pingback: Gelezen: East of West Vol. 1-2, #10-14 - Michel Vuijlsteke's weblog — Michel Vuijlsteke's Weblog
Pingback: Gelezen: Seveneves - Michel Vuijlsteke's weblog — Michel Vuijlsteke's Weblog