Iain M. Banks
Orbit, 1987, 544 blz.
The late, great Iain (M.) Banks’s eerste Culture-boek — en ik was begot vergeten dat het hoofdpersonage een afkeer heeft van Culture, en aan de andere kant van een oorlog tussen Idarans en Culture staat. (Waarschuwing: heel veel “een soort X-achtige” op komst.)
Het voelt niet heel erg coherent aan, bij momenten: een opeenvolging van fijne scènes met personages die wel OK zijn in een wereld die zeer goed in mekaar steekt, maar de som van de delen maakt er geen perfect geheel van.
Heel in het kort gaat het om een Mind, een hyperintelligente machine die op de vlucht is voor de Idarans, een soort onsterfelijke religieuze fanatici die al duizenden jaren oorlog voeren tegen zowat alles en nu ook the Culture tegengekomen zijn. Die ind heeft zich verborgen op een soort taboe-achtige planeet.
Die planeet wordt bewaakt door de Dra’Azon, een soort godachtige wezens, die niemand op de planeet toelaten behalve een paar Changers. Eén van die Changers, Horza, heeft een afkeer voor al wat Culture is (wegens moreel corrupt en machines doen alles en zo), werkt nu voor de Idirans, en is dus perfect geschikt om die Mind te proberen terugvinden.
Een tal set pieces verder (een martelscène, een soort intergalactisch pokerachtig spel met emoties en echte doden op een gedoemde Orbital, bijna opgevreten door religieuze fanatici) neemt Horza het uitzicht aan van een soort piratenkapitein, en komt hij uiteindelijk met een gemengd groepje piraten en een gevangen genomen Culture-geheimagente, op de planeet in kwestie toe.
Volgen kluten en esbattementen, ontknoping, en epiloog.
De epiloog maakt nog eens ten overvloede duidelijk dat het allemaal in het grotere beeld eigenlijk bijzonder zeer futiel was.
Um ja. Het had een uitstekend boek kunnen zijn, ik vind het na herlezen gewoon goed.
Geef een reactie