Constellation Games

Leonard Richardson
Candlemark & Gleam, 2012, 480 blz.

Een verrassend goed boek, vond ik. AA++ would buy again.

Nabije toekomst, aliens landen op de maan, nemen contact op met Aarde. Aliens blijken een hele reeks verschillende soorten aliens te zijn. Het gaat van humanoïde tot hive mind, in allerlei maten en vormen, elk met  een eigen achtergrond, psychologie, sociologie, etc.

Ariel Blum is een gamesprogrammeur die het niet echt meer ziet zitten: zijn laatste project was een zoveelste versie van een pony-spel (genre verzorg een pony, koop er kledij voor, dat soort dingen), na zijn uren amuseert hij zich met reviews van oude games schrijven op zijn blog.

Zijn eerste idee als hij over de aliens hoort:

They have computers,” I said. “They’ll have games. I’m going to find out what game the cerebrophage is playing and I’m going to review it on my blog.”

…wat dan ook gebeurt. Hij krijgt een USB-stick met een lijst van games, de Constellation Database of Electronic Games of a Certain Complexity. Sommige miljoenen jaren oud, en Ariel krijgt een aantal toestellen, replica’s van  antediluviaanse gameconsoles, compleet met alle nodige adapters om ze op zijn tv aan te sluiten (toch die dingen die bedoeld zijn om in het electromagnetische spectrum iets te doen, want er zat bijvoorbeeld ook iets bij dat gemaakt was voor een soort zeewier, zonder ogen of oren of zo.

Volgt: game reviews, blog posts, stukken chat logs, en gewoon verhaal. Ariel sluit vriendschap met een aantal aliens — Curic, een antropoloog met twee geslachten die elk de helft van de tijd het roer overnemen, Tetsuo, een socioloog en zijn vrouw/partner/achtig Ashley, een archeoloog. Hij vat het plan op om een remake te doen van één van de oude games, begint een zaak met zijn niet-lief, er komt ook nog een soort telefoon-Tamagotchi-porno- figuur aan te pas waar Ariel’s vriend Bai verliefd op is, enfin, ’t klinkt allemaal wat verward als ik het in de snelte probeer op te schrijven.

Punt is: Ariel Blum is even herkenbaar als de personages in Microserfs in de tijd, of in Ready Player One. Geen enkel van de (alien of niet-alien) games waar het over gaat in het boek zijn echt, maar voor wie er zin in heeft, leest het allemaal zeer roman à clef: Dana Light is Lara Croft, Reflex is Valve, dat soort zaken.

En de aliens zijn allemaal anders, en ze hebben diepgang en gevoelens en humor, en het is spannend, en ook wel een beetje triestig soms, maar vooral heel erg grappig. Het had allemaal erg gimmicky kunnen zijn, maar het is verrassend doordacht, en ontroerend, en beklijvend.

Vijf dollar bij Amazon: ge zoudt al op weg moeten zijn.

Oh, en: ik ontdekte toen ik het boek al uit had dat er gewoon commentaar van de auteur on-line staat, hoofdstuk per hoofdstuk. Wijs!