Xavier Dorison (tekst), Alex Alice (tekst, beeld)
Glénat, 2003, 73 blz.
Ik dacht, toen ik het eerste album gelezen had: Hoera, ‘t Is Naam van de roos maar dan anders. Wijs.
En deel twee was ook redelijk goed. En deel drie, euh, niet. En tegen deel vier was ik toch wel teleurgesteld. Niet dat het afgrijselijk slecht is, verre van, maar het echte wetenschappelijke onderzoek naar die dingen is veel interessanter dan dit Da Vinci-code-achtig gedoe.
Geef een reactie