Jean Van Hamme (tekst) - Grzegorz Rosinski (beeld)
Casterman, 1988, 147 blz.
Ik herinnerde mij hiervan dat ik het, toen ik op school zat, het verschrikkelijk belerend vond.
Ik herinnerde mij dat goed. Redelijk om de oren slaand met parallellen naar de Bijbel, naar Kubrick en Clarke’s 2001, naar vanalles een beetje. Pseudo, vond ik het allemaal maar. Puberaal. Iets voor catechese-leraars.
(“No offense” moet ik aan dat laatste toevoegen. Dan mag ik alles zeggen. Ge zijt een vurte klootzak no offense., dat soort zaken.)
Geef een reactie