Steve Pugh & Warren Ellis (tekst) - Steve Pugh (beeld)
Radical Comics, februari - augustus 2009, 4 x 32 blz.
“Nuke them alphabetically. I think. It displays a feeing of casual contempt.”
Vijftig jaar geleden hielden de doden ermee op om naar de hemel te vertrekken. Of de hel. Of whatever, punt is: ze bleven op aarde, in de vorm van blauw-lichtende geesten, grazend op elektromagnetisch afval van een miljard apparaten. De meeste geesten doen niet meer dan rondzweven, in een enkelhoge mist die steden overal ter wereld bedekt; supressortorens houden ze weg van de goede buurten en ceramische graven zorgen ervoor dat er geen nieuwe geesten bijkomen. ‘t Is een probleem, maar ‘t is geen erg erg probleem: er zijn niet veel geesten die genoeg tegenwoordigheid van, euh, geest hebben om meer te doen dan een gezicht proberen vormen en wat jammeren.

Er is een kleine minderheid die wél lastig kan doen: cue Alice Hotwire, detective exorcist.
Met een vreeë historie, een attitude van hier tot ginder, en een weigering om het allemaal in bovennatuurlijke termen te benaderen — ‘t zijn geen geesten en ‘t zijn geen zombies, ‘t is electromagnetiek — en een vat vol tegenstrijdigheden, is het een fijn personage.
De geesten/zombies/whatever zijn ook meerdimensionaal en alles: “This is your big chance. I’m promoting you from ‘monster’ to ‘field asset’.”
Leutig.
Geef een reactie