A Series of Unfortunate Events 1: The Bad Beginning

Gelezen op

Lemony Snicket
Scholastic, 1999, 162 blz.

Lang lang geleden had ik de eerste paar boeken van A Series of Unfortunate Events gelezen. Zo lang geleden dat er nog maar een paar waren.

En dan heb ik de film gezien en die was niet alleen leutig maar vooral helemaal zoals ik het mij inbeeldde als ik de boeken las, en dan heb ik de tv-serie gezien en was het gewoon worden aan een nieuwe Uncle Olaf maar dat wende redelijk snel en toen was het ook helemaal zoals ik het mij inbeeldde als ik de boeken las.

Da’s niet altijd goed wegens boeken en film/tv ander medium en zo, maar hey. Seizoen twee van de tv-reeks eindigt bij boek vier, ik had denk ik maar een tot en met drie gelezen, en ondertussen waren er nog tien boeken verschenen en — belangrijker — was de serie afgelopen met deel dertien, The End.

Wat doet een mens dan? Uiteraard, beslissen om alles nog eens te lezen en te herlezen.

Er zijn ongetwijfeld allerlei geleerde dingen te zeggen over intertekstualiteit en metavertellingen en watnog, maar het komt hierop neer: Lemony Snicket, de auteur, is niet echt maar eigenlijk een personage in het verhaal. De onderwerpen van de de serie onfortuinlijke gebeurtenissen zijn de Baudelaires, Violet, Klaus en Sunny.

Ze zitten aan het strand als ze de boodschap krijgen dat hun ouders overleden zijn in een brand waarbij hun huis en al hun bezittingen in de as zijn gelegd. Ze worden door de bank, bij monde van Mr. Poe, geplaatst bij hun oom Olaf. Waarvan ze niet wisten dat hij hun oom was, en die eigenlijk een slechterik is die het fortuin van de Baudelaires wil inpikken.

Klaus leest veel boeken en weet veel, Violet kan vanalles uitvinden, en Sunny, die in orakelachtige uitingen spreekt die alleen haar broer en zus begrijpen, heeft sterke tanden waarmee ze kan bijten.

Onfortuinlijke gebeurtenissen, Olaf die met Violet wil trouwen om zo het geld te krijgen, maar het loopt allemaal goed af. ’t Is te zeggen, het loopt niet goed af. Dit plan mislukt, maar dat brengt hun ouders niet terug, en het geeft ze nog altijd geen controle over hun eigen lot.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *